هشدار به سهامداران گروه ساختمانی: حباب‌ها سریع‌تر از آنچه فکر کنید، می‌ترکند  

بورس نیوز:
شاید سؤالی که در ذهن بسیاری از شما خوانندگان و مخاطبان بورس نیوز و اهالی بازار سرمایه، متواتر می‌گردد این است که چگونه در شرایطی که اقتصاد کشور و اکثر بازار‌ها در رکود کامل به سر می‌برد، می‌توان تورم‌های بالای ۴۰ تا ۵۰ درصدی را پوشش داد.

چگونه ممکن است، در بازار ارزی که نرخ‌هایش در یک سال گذشته ثابت بوده، املاکی که رکودش باعث زیر فروشی و کاهش چشمگیر معاملات گردیده، طلایی که قیمت‌هایش رشدی نکرده و بازار سرمایه ایی که هنوز سرمایه بسیاری از سهام‌دارانش به ۳۰ تا ۴۰ درصد سال ۱۳۹۹ هم نرسیده است، شخص یا اشخاصی سود‌های چند صددرصدی به دست آورده باشند؟

شاید یکی از دلایل اصلی جذب تعداد زیادی از سرمایه‌داران کشور در بازار سرمایه در سال‌های اخیر، امکان به‌دست‌آوردن پول‌های بادآورده و یک‌شبه در این بازار، به‌واسطه استفاده از ضعف‌ها و خلاف‌های نظارتی، کم‌سوادی و ناآگاهی برخی فعالین و سرمایه‌گذاران فعال در این بازار است.

با زد و بند‌های پشت پرده و فساد‌های مالی چندمیلیارد دلاری اشخاص مرتبط با طبقه حاکمیت کاری نداریم، از نظر نگارندگان، بازار سرمایه کشور به‌واسطه ضعف‌های محسوس نظارتی، عدم وجود ابزار‌های مالی پیشگیرانه نظیر فروش استقراضی (short sell)، حضور تعداد زیادی از افراد ناآگاه در قالب سرمایه‌گذار و ...، بهترین و جذاب‌ترین محل برای پول‌شویی و مال‌اندوزی‌های کم زحمت و یا بی‌زحمت برای سرمایه‌داران بزرگ شده است.

شما کدام شرکتی در جهان را می‌شناسید که بدون اضافه‌کردن دارایی، بدون استفاده و یا بهره‌مندی از فنّاوری‌های جدید، بدون سودآوری باکیفیت، بدون انعقاد قرارداد‌هایی قابل‌توجه، تنها به‌واسطه ورود عده‌ای جدید به فهرست سهامداران شرکت، تنها در یک سال رشد ارزشی ۱۱۰۰ درصدی را به ثبت برساند.

متأسفانه در یک سال اخیر شاهد شکل‌گیری حباب‌های قیمتی و پروژه کردن سهام بسیاری از شرکت‌های کوچک و با سرمایه‌های کم بوده‌ایم.

بی‌تردید این رسانه و نگارندگان، مخالفتی با یافتن موقعیت‌های مناسب سرمایه‌گذاری و استفاده از رشد قیمت سهام موجود در بازار سرمایه ندارد، بااین‌حال لازم به یادآوری است که رشد‌هایی فراتر از واقعیت‌های علمی، همانند تیغی دو لبه عمل می‌کند.

تخلیه حباب و از دست‌دادن سرمایه همواره سریع‌تر از ایجاد حباب اتفاق می‌افتد و این رسانه وظیفه دارد تا با ارائه گزارش‌های کارشناسی، ضمن کمک به فضای تحلیلی بازار سرمایه، بسیاری از سرمایه‌گذاران به‌ویژه سرمایه‌گذاران مبتدی را از خطرات ناشی از سرمایه‌گذاری‌های پر ریسک آگاه سازد. (بد نیست نگاهی به معاملات نماد "وآتوس" بیاندازید تا کاهش ۶۵ درصدی قیمت یک سهم را در کمتر از ۳۰ روز کاری ببینید)

احتمالاً بسیاری از سهامداران و یا سرمایه‌گذاران این روز‌های بازار سرمایه از حباب‌های قیمتی شکل‌گرفته در نماد‌های گروه ساختمانی خبر دارند. شرکت‌های کوچکی که به‌واسطه سرمایه‌های اندک، گزینه‌های مناسبی برای سفته‌بازان و برخی سرمایه‌داران ناامید از دیگر بازار‌ها (با سرمایه‌هایی قابل‌توجه) هستند.

همان‌گونه که در بسیاری از گزارش‌های چهارشنبه‌های داغ هفته‌های گذشته نیز اشاره شد، ورود افراد جدید با سرمایه‌های قابل‌توجه به شرکت‌های کوچک، منجر به شکل‌گیری حباب‌های قیمتی و سپس صف فروش‌های طولانی و ازبین‌رفتن سرمایه بسیاری از سرمایه‌گذاران گردیده است.

در گزارش چهارشنبه‌های داغ این هفته سعی داریم تا با نگاهی به نحوه رشد عجیب و بیش از ۱۱۰۰ درصدی ارزش شرکت عمران و توسعه فارس، به بررسی دقیق‌تری از این شرکت بپردازیم.

بازی از کجا شروع شد:

طبق معمول، ریشه بسیاری از حباب‌های شکل گرفته در شرکت‌های کوچک را می‌توان در ورود شخص و یا اشخاصی جدید به لیست سهامدارانش جستجو کرد.
شرکت عمران و توسعه فارس با نماد "ثفارس" هم از این قاعده مستثنی نیست و رشد ارزش سهام این شرکت را نه می‌توان به عملکرد درخشان مدیران این شرکت در تکمیل پروژه‌های ساختمانی ربط داد و نه می‌توان از به کارگیری تکنولوژی‌های جدید ساخت و ساز و کاهش بهای تمام شده حرفی زد.
با نگاهی به عملکرد چند سال اخیر شرکت متوجه می‌شوید که در عملکرد چند ساله شرکت، نه خبری از سود‌های عملیاتی قابل توجه بوده است و نه نشانی از افزایش عملیات‌های ساختمانی.

ورود آقایان «سلیمانی ساردو» و رشد کذایی قیمت سهام

همانگونه که عنوان شد اصلی‌ترین دلیل رشد بیش از ۱۱۰۰ درصدی قیمت سهام شرکت عمران و توسعه فارس را می‌توان به ورود محسوس آقایان «سلیمانی ساردو» به جمع سهامداران این شرکت نسبت داد.
تا انتهای شهریور سال ۱۴۰۰، تنها در حدود ۲ درصد از سهام ثفارس متعلق به آقایان مجید و حمید رضا سلیمانی ساردو بوده است.

در زمان ورود آرام کد‌های منتسب به آقای سلیمانی به لیست سهامداران این شرکت، ارزش شرکت در حدود ۱۲۶۰ میلیارد تومان بوده است.

اما شاید باورتان نشود در حدود دو سال، ارزش بازار این شرکت تنها به واسطه خرید‌های پر حجم آقای سلیمانی ساردو و کد‌های منتسب به ایشان، به بیش از ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان رسیده است.

۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان ارزش یک شرکت ساختمانی با ۴ پروژه کم ارزش ساختمانی!
یا ما همچون اصحاب کهف سال‌ها در غار بوده ایم و ارزش ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان برای ۴ پروژه ساختمانی را نمی‌فهمیم یا سرمایه گذاران این روز‌های شرکت درک دقیقی از ارزش ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومانی ندارند.

به سهامداران عمده این شرکت نگاهی بیاندازید تا شاید دلیل رشد حباب گونه ارزش شرکت را بیشتر درک کنیم:

شرکت‌های تولیدی زنجان برنز، مهندسی آلیاژ خاتون، رازی مولبیدن سپاهان و رنگین آهن، همگی از شرکت‌های منتسب به آقای سلیمانی ساردو می‌باشند. به عبارتی ساده تر، ایشان با افزایش سهم خود از ۲ درصد در شهریور سال ۱۴۰۰ به حدود ۳۰ درصد در دی ماه ۱۴۰۲، ارزش شرکت را از ۱.۲۰۰ میلیارد تومان به بیش از ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان رسانده است.

اصولا در اینگونه مواقع هم ناظران همیشه در صحنه حواسشان به سهام دیگر و موضوعات مهمتری نظیر جلوگیری از فروش سهام ایران خودرو و سایپا توسط حقوقی می‌باشد.

سهامداران شرکت چه چیزی را و با چه قیمتی می‌خرند؟

در خصوص عملکرد و دلایل خرید سهام این شرکت توسط آقای سلیمانی ساردو صحبتی نداریم (شاید ایشان ترجیح می‌دهند کل دارایی‌های خود را آتش بزنند و یا، چون سهام را در قیمت‌های پایین خریداری کرده اند خیلی حساسیتی روی قیمت‌های کنونی سهم ندارند)، اما روی صحبت ما با سرمایه گذاران این روز‌های شرکت و خریداران همیشه در صحنه می‌باشد.

واقعا می‌دانید چه شرکتی را و با چه ارزشی می‌خرید؟ به نظر شما دارایی‌های شرکت توسعه و عمران فارس، ارزشی معادل ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان دارد؟ آیا گمان می‌کنید سود غیر قابل تکرار فروش مجتمع دلگشا، هر سال تکرار می‌شود؟ آیا قرار است در مجمع عمومی سالیانه سود مناسبی تقسیم شود؟
باور کنید مقصر اصلی تبعات ناشی از رشد‌های حباب گونه، سفته بازی‌های تکراری و پروژه کردن سهام شرکت ها، سهامداران خرد و ناآگاهی هستند که هر سهمی را با هر قیمتی می‌خرند.

همه دارایی‌های ثفارس روی هم چند؟

شرکت‌های توسعه کشاورزی فارس و پارس توسعه سازان:
شرکت توسعه کشاورزی فارس که شرکتی در حوزه کاشت و فروش انواع گل فعالیت دارد. شرکتی که نه دارایی‌های خاصی دارد (مالکیت زمین‌های این شرکت در اختیار ثفارس می‌باشد) و نه سود چشمگیری.
بسیار بعید می‌رسد خریداران این روز‌های سهام ثفارس با ارزش بیش از ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان، روی ۲۰۰ میلیون تومان سود شرکت توسعه کشاورزی و فروش دسته گل هایش حساب ویژه‌ای کرده باشند.

شرکت پارس توسعه سازان هم شرایط بهتری ندارد و کل سود ۲ میلیارد تومانی و درآمد این شرکت بابت قراردادی درون گروهی با شرکت توسعه و عمران فارس بوده است.
لازم به ذکر است این شرکت نیز زمین و دارایی خاصی ندارد (تنها ۸ میلیارد تومان املاک در حال ساخت بر اساس صورت‌های مالی ۱۴۰۲) و سهامداران ثفارس از بابت این شرکت هم نمی‌توانند خیلی امیدوار باشند.

ضمنا، با توجه به سرمایه گذاری‌های جدید در شرکت‌های فلزات پودری، صنایع صادرات فارس و نمایشگاه‌های بین المللی فارس، بهای تمام شده این شرکت‌ها را با افزایش ۵۰ درصدی در حدود ۱۰۰ میلیارد تومان در نظر می‌گیریم.

ارزش زمین‌های تحت مالکیت شرکت عمران و توسعه فارس: ۲۲۵ میلیارد تومان، آن هم ارفاق!

باید شکرگزار بود که افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های در ماه‌های گذشته هرگونه ابهامات جدی و خیال پردازی‌های سهامداران این شرکت را تا حدود زیادی از بین می‌برد.
بر اساس بیانیه ثبت افزایش سرمایه این شرکت ارزش کل زمین‌های تحت مالکیت شرکت در حدود ۲۲۵ میلیارد تومان برآورد شده است.

البته در ارزش گذاری زمین‌های مورد بررسی هم جای شک و تردید وجود دارد چرا که شرکت به تازگی ۱۵۷۵ متر از زمین‌های منطقه آزاد را تنها به قیمت ۳ میلیارد تومان فروخته است. اگر این نسبت را برای کل ۲۸۰۰۰ متر زمین‌های منطقه اقتصادی شرکت در نظر بگیریم به عددی در حدود ۵۲ میلیارد تومان می‌رسیم و نه ۱۰۲ میلیارد برآورد کارشناسان نخبه و رسمی دادگستری.
با این وجود مثل همیشه به هوش و نبوغ کارشناسان رسمی دادگستری در ارزش گذاری املاک احترام می‌گذاریم.

ساختمان ۴۲۰ متری شرکت را می‌توان در حدود ۲۰ تا ۲۵ میلیارد تومان در نظر گرفت. به عبارتی همه زمین‌ها و ساختمان محل شرکت روی هم ۲۵۰ میلیارد تومان و تمام.

پروژه‌های شرکت:
بر اساس صورت‌های بیانیه ثبت افزایش سرمایه شرکت و صورت‌های مالی حسابرسی نشده ۶ ماهه، کل پروژه‌های شرکت به چهار پروژه محدود می‌شود.

همانگونه که در جدول بالا نیز مشاهده می‌شود بر اساس برآورد بهای تمام شده پروژه ها، تنها پروژه سنگین شرکت پروژه نیکان با ۹۵ درصد پیشرفت می‌باشد و مابقی پروژه ها، پروژه‌های کوچک به شمار می‌رود.
بر اساس صورت‌های مالی ۶ ماهه شرکت، در صورت تکمیل پروژه نیکان که البته بیش از ۱۰ سال هم به طول انجامیده است، شرکت در حدود ۱۰.۰۰۰ متر قابلیت فروش از پروژه را دارد.
اگر بخواهیم برآوردی خوشبینانه از ارزش این پروژه در نظر بگیریم، با توجه به فروش بیش از ۵۵۰ متر به مبلغ ۲۲ میلیارد تومان به صورت قسطی (۲ ساله)، ارزش کل متراژ باقی مانده را می‌توان در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیارد تومان در حال حاضر برآورد کرد که البته از این میزان ۵۶ میلیارد تومان مخارج باقی مانده هم می‌بایست کم شود.

با احتساب فروش ۳۵۰ میلیارد تومانی مجتمع دلگشا در سال مالی ۱۴۰۲ (که البته با شک و تردید‌هایی در خصوص توان پرداخت خریداران روبرو است)، به نظر نمی‌رسد ارزش کل پروژه‌های تکمیل شده، تکمیل نشده و فروخته شده شرکت ارزشی بیش از ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیارد تومان داشته باشد.
ارزش برآوردی همه دارایی‌های شرکت در حال حاضر:

به نظر شما چقدر فاصله بین ۹۷۰ میلیارد تومان یا ۱.۳۰۰ میلیارد تومان با ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان است؟ واقعا اگر شرکت رگه‌های طلا در خاک برداری‌های خود پیدا کرده است که بقیه از آن بی خبرند با یک شفاف سازی در کدال، همه را از سردرگمی در بیاورد.
یعنی واقعا دوستان همیشه در صحنه و علاقمندان به صف‌های خرید ۱۰۰۰ میلیارد تومان دارایی‌های شرکت جناب آقای سلیمانی را ۱۱.۰۰۰ میلیارد تومان می‌خرند؟

سخن آخر:

وای به حال شرکت‌های مشاور سرمایه گذاری و نهاد‌هایی که به سامانه تدان دسترسی دارند و چند سوال غیر کارشناسی و سطحی از این شرکت‌ها می‌پرسند.

وای به حال بازار سرمایه و ناظرانی که اجازه رشد‌های آنچنانی به چنین شرکت‌هایی می‌دهد.

و در انتها وای به حالی کسانی که در قله این سهم را می‌خرند.

بورس‌نیوز، رسانه تخصصی بازارسرمایه در راستای شفافیت هرچه بیشتر و روشن‌شدن مسیر سرمایه‌گذاری سهامداران، آمادگی درج پاسخ افراد و نهادهای ذکر شده در مطلب را دارد.